Wernisaż wystawy malarstwa "Być" i "Prze-Widzenia"

Już 8 marca br. o godz. 18.00 w galerii A im. Michała Faryseja w Starogardzkim Centrum Kultury odbędzie się wernisaż wystawy malarstwa Kazimierza Rocheckiego pt. "Być" i Mirosławy Rocheckiej pt. "Prze-Widzenia".

Kazimierz Rochecki - artysta malarz, rysownik, witrażysta i projektant wnętrz sakralnych. Jest profesorem zwyczajnym – pracuje na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Prowadzi pracownię witrażu. Urodził się w Jaśle (Polska). Jest autorem 42 wystaw indywidualnych, brał również udział w ponad 250 wystawach zbiorowych. Swoje prace wystawiał w kraju i za granicą m.in. w Niemczech, na Litwie, w Holandii, Francji, Ukrainie, Słowacji, Danii, USA Kanadzie. Zrealizował ponad 150 monumentalnych witraży oraz ponad 40 wielkowymiarowych scen rodzajowych w technikach malarstwa ściennego, we wnętrzach sakralnych, które także kompleksowo projektuje – od sprzętów liturgicznych, po sprzęty wyposażenia, elementy małej architektury, nastawy ołtarzowe, witraże i polichromie. Jego dzieła i realizacje znajdują się w obiektach sakralnych, muzeach, galeriach oraz kolekcjach prywatnych w Polsce, Francji, Niemczech, Holandii, Danii, Hiszpanii, Portugalii, Słowacji, Ukrainie, Litwie, Łotwie, Kanadzie, USA, Brazylii, Japonii. Kazimierz Rochecki za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany. Jest współautorem i kuratorem przedsięwzięć artystycznych, wystawienniczych i wydawniczych upowszechniających kulturę i sztukę zrealizowanych wraz z żoną Mirosławą Rochecką, m.in.: Sześć edycji Forum Malarstwa Polskiego, Ars Principia, Projekt 966. Wspólnie zrealizowali blisko 80 wystaw o znaczeniu ogólnopolskim i międzynarodowym oraz opracowali i przygotowali do druku kilkanaście publikacji o charakterze albumowym.

Mirosława Rochecka - studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Mieczysława Wiśniewskiego w 1989 r. Od roku 1996 pracuje na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa. Obecnie na stanowisku profesora. Prowadzi pracownię malarstwa dla studentów konserwacji zabytków w Zakładzie Kształcenia Artystycznego. Od 2012 roku opiekun artystyczny Galerii Forum na Wydziale Sztuk Pięknych UMK i Akademickiej Przestrzeni Sztuki UMK. Uprawia twórczość artystyczną w dziedzinie malarstwa. Posługuje się językiem syntetycznej formy abstrakcyjnej opartym na symbolice światła i koloru. Głównym problemem jej twórczości jest wyrażanie treści duchowych przez materię malarską. Swój przekaz artystyczny kieruje w stronę sacrum i wartości chrześcijańskich. Posiada w dorobku ponad 30 wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą (Niemcy, Dania, Słowacja). Uczestniczyła w ponad 200 wystawach zbiorowych, plenerach i sympozjach artystycznych w kraju i za granicą (Francja, Niemcy, Dania, Litwa, Słowacja, Ukraina). Nagrody i wyróżnienia, m. in: Medal na X Biennale Sztuki Sakralnej – Sacrum '2000 w Gorzowie Wielkopolskim (2000); wyróżnienie w dziedzinie malarstwa na III Polygonyum – BWA Bydgoszcz (2013), wielokrotnie nagrody i wyróżnienia na przeglądach i konkursach Dzieło Roku i Annale ZPAP. Autorka artykułów i esejów o sztuce (Tajemnice światła i koloru, Wydawnictwo Naukowe, Toruń - 2007). Kurator wystaw problemowych: Wstańcie – Chodźmy (Katedra śśw. Janów – Toruń, 2008), (Akademicka Przestrzeń Sztuki – Toruń; BWA – Kielce, 2014), Projekt 966, Jubileusz Narodowy – Sztuka Polska 2016 (Muzeum Uniwersyteckie UMK – Toruń; Pałac Lubostroń w Lubostroniu, CK Wieża Ciśnień w Koninie; CK Browar B we Włocławku, 2016; Muzeum Archeologiczne w Poznaniu; BWA i UP w Pile, 2017). 

"W swoich obrazach nie odtwarzam realnej rzeczywistości, ale też nie odcinam się od niej. Nie rezygnuję z obserwacji i wyrażania natury, lecz nie robię tego w sposób dosłowny. Kreuję własny język malarski, aby pokazać rzeczywistość, w której żyję, lecz nie jako opis powierzchownych wrażeń, rejestrację przypadku czy przedmiotowości. Pomijając powierzchowną otoczkę realności usiłuję docierać do rejonów rzeczywistości duchowej, wskazywać jej realną obecność, mimetyczny intencjonalny konkret - prawdę przybierającą określone kształty. Forma abstrakcyjna stanowi tu materialny, zmysłowy pomost wiodący do tego co pozazmysłowe, poza-fizyczne i niematerialne. Dobór środków formalnych zmierzający do prostoty, syntezy i jedności obrazu, jest czasem wręcz minimalistyczny. Forma uwolniona od z góry przyjętych założeń i koncepcji ikonograficznych jest otwiera się na tajemnicę znaczeń i jakości nowych i niespodziewanych. Dążę do tego, aby moje obrazy oddziaływały na odbiorcę w sposób bezpośredni, przenikając niejako do jego świadomości i skłaniając do kontemplacji jednocześnie estetycznej, metafizycznej i filozoficznej. Angażuję swoje siły fizyczne, psychiczne, intelektualne i emocjonalne, by stworzyć autonomiczną, odrębną całość, która może istnieć poza mną, która niezależnie ode mnie może działać, wzruszać, pobudzać do refleksji... Język abstrakcji oczyszczony od dosłowności przedstawienia, uwolniony od roli wyobrażenia, od wszelkich spekulacji i kanonów, może stać się językiem odpowiednim dla wyrażania tego co niewyrażalne".

Wystawa Kazimierza Rocheckiego i Mirosławy Rocheckiej czynna będzie do 5 kwietnia br. w Galerii A.